امیر خوشاوی موقعیت سرد

چیکه چیکه اشکِ بارون، شبِ از یادِ تو رفته
انتظارِ بی سرانجام، هرشب و هرروزِ هفته
منو این بغضِ گلوگیر، تو وُ بی هوا پریدن
تو هوادارِ کدومی، منو عشق، یا نرسیدن؟

نمیایْ تا گوله ی اشک، بشینه تو قلبِ زخمی
می میرم اما رو چهره ت، نمی شینه حتی اخمی
کوچه هایِ خاطرات و، بُرده پاهایِ تو از یاد
تو چه شیرینی هنوزم، واسه این همیشه فرهاد

برنمی گردی و بارون، پنجه می کشه رو شیشه
اون قده بزرگه این غم، که تو قلبم جا نمی شه!
پنجره ها قابِ رگبار، در و دیوار، لحظه آزار
تو این موقعیتِ سرد، تنِ یخ بسته گرفتار