شاهین شمس افیون

بی تعادل بی تفاوت بی توقع
خستم و بلا تکلیفم
آیندم یه رویاست
رویای زندگی بی افیونم
من غریبم با خودم
تو‌گرفتی نفسم
خودمم نمیدونم
این که پیرم یا جوونم
کور شده دل و چشمم
همه رفتن جلو چشمم
جمع شدم تو‌ خودم
در حال کم شدنم
لب پرتگاه شده تفریحم
من مرگو هر شب دارم میبینم
هیچ کسی رو من ندارم
که بگذاره مرهم روی این زخمم
هستیم و پاک کردی
زندگیمو خاک کردی
واسه نابودی من تو
آتیش‌ به پا کردی
من غریبم با خودم
تو‌گرفتی نفسم
خودمم نمیدونم
این که پیرم یا جوونم
کور شده دل و چشمم
همه رفتن جلو چشمم
جمع شدم تو‌ خودم
در حال کم شدنم
در حال کم شدنم