حامد صفاپور گلایه

تو و قصد رفتن تو و اشتباه

منو غربتو بغض یک پنجره

یه جوری نگام کن که چشمای تو

ھمون لحظه که رفتی یادم بره

یه جوری به من خیره شو تا دلم

بفھمه که اصرار بی فایدست

ببین اشتباھات تو عاقبت

چطور قلب این زندگی رو شکست

شبو روز من مثل چشمات سیاست

شبو روز حس میکنم با منی

چجوری دلت اومد اون لحظه ھا

با رفتن دل خستمو بشکنی

نبودی ببینی چجوری یه مرد

توی قاب این پنجره گریه کرد

ازت خواسته بودم بمونی ولی

اگه رفتی بی من دیگه برنگرد

ھنوز داره این خونه با گریه ھاش

تو رو زیر بارون صدا میزنه

میدونم یه روزی تورو سرنوشت

یه جایی با چوب خدا میزنه